معنی ساده مصدر

سلام امیدوارم خوب باشین

یکی از بزرگترین مشکلات من شده فهمیدن مصدر … میتونم رد شم ازش حفظ کنم یه چیزایی اما اینجوری اصلا دوست ندارم احساس میکنم همیشه یک بخش مهم زبان انگلیسی رو از ریشه نفهمیدم …

مصدر به زبان ساده چی میشه ؟ اگر نباشه چه مشکلی پیش میاد یا چیو نقص میکنه ؟
مثلا اگر فعل نباشه ما چه جوری عمل و رفتار خودمون رو به زبون بیاریم ؟ درست ؟
چند تا از دلیل استفاده هاش رو میدونم برای نشان دادن کاری یا بعد از یک سری صفت میاد
اما دقیقا نمیدونم اصلا مصدر یعنی چی ! فقط میدونم یک to میاد
بعد حالا یه بار صفته یه بار اسمه یه بار چیز دیگست …
اما به جز اینکه یه to داره و بعضی موقع ها برای نشان دادن کاری میاد چیز دیگه ای سر در نیوردم ازش

ببخشید طولانی شد … ممنون میشم راهنماییم بکنید

4 پسندیده

تو قسمت جستجو بگردین مطالب زیادی هست واسه یادگرفتن
ولی سوالتون منو بفکر فرو برد الان که من مضاف و مضاف الیه بلد نیستم ایهام و جناس بلد نیستم مفعول الیه بلد نیستم یعنی زبان مادریم رو ریشه ای بلد نیستم یعنی نمیتونم فارسی حرف بزنم
:thinking:
خدایا پس الان دارم مث هلو مینویسم و حرف میزنم چه زبونیه نکنه من خارجی بودم نمیدونستم
:grin: :grin:

5 پسندیده

مثالتون مثال جالبی نبود … هر جا نگاه میکنیم استفاده شده از انواع مصدر . وقتی خوب نفهمش چه جوری ازش در جمله بندی هام استفاده کنم … زبان مادری نیست که از بچگی به صورت ناخداگاه تو سرمون باشه و نیاز به هیچ قواعدی نداشته باشیم برای نوشتن و صحبت کردن … در هر صورت ممنون

6 پسندیده

سلام دوست عزیز
مصدر یا infinitive به صورت ساده‌ و اصلی فعل گفته می‌شه که می‌تونه به عنوان اسم، صفت یا قید داخل جمله استفاده بشه. که معمولاً با اضافه کردن to قبل از شکل اصلی فعل به وجود میاد و می‌شه ازشون برای صحبت درباره‌ی افعال (به طور کلی) استفاده بشه بدون اینکه اون فعل واقعاً در حال انجام باشه.
هدف مصدر صحبت درباره‌ی یه عملی به صورت کلیه به جای یه مثال خاصی از عمل انجام شده.
به جمله‌های زیر دقت کنین:
i need to win.
today, we win.
تو جمله‌ی اول win به صورت مصدر و در نقش اسم به کار رفته، فعل اصلی جمله need هستش، که تو این جمله عمل “بردن” اتفاق نیافتاده در واقع فقط داره درباره‌ی ایده‌ی بردن صحبت می‌کنه.
ولی تو جمله‌ی دوم از شکل استاندارد فعل win استفاده شده که یه فعل action یا حرکتی هستش و عمل بردن رو داره نشون می‌ده.

مصدرها 2 نوع دارن:
1/full infinitive
2/ bare infinitive

مصدرهای full infinitive یا مصدر کامل با اضافه کردن کردن to به شکل ساده‌ی فعل به وجود میان.
مثل to do/ to be/ to run
که ازشون تو موقعیتهای زیر استفاده می‌شه:
1/ برای نشون دادن هدف:
i went out to buy a pair of shoes.
من رفتم بیرون که یه جفت کفش بخرم. یا من برای خرید یه جفت کفش رفتم بیرون.

2/برای توصیف درباره‌ی اسامی
i need something to eat.
من باید یه چیزی بخورم.

3/به عنوان فاعل یه جمله
to go to the party this late is rude.
اینقدر دیر مهمونی رفتن بی‌ادبانه است.

4/بعد از صفت‌ها
i’m happy to see my best friend.

5/با کلمات too , enough
she has too many problems to solve.

6/عبارت‌هایی که با ضمیر ربطی آغاز می‌شن.
مثل : who/ whom/ what و غیره به جز why
i don’t know how to play violin.

7/با یه سری افعال خاص مثل agree/ arrange/ afford ,و غیره که می‌تونید تو اینترنت سرچشون کنید.

ولی bare infinitive یا zero infinitive به مصدری گفته می‌شه که بدون استفاده از to به وجود میان. (حالت ساده‌ی فعل)
این نوع مصدر ها به نسبت full infinitive ها کمتر رایج هستن.
و تو موقعیت‌های زیر استفاده می‌شن.
1/ بعد از افعال کمکی
she can do this all day.
اون می‌تونه کل روز این کار رو انجام بده.

2/بعد از افعال ادراکی مثل hear/ see/ tast/ feel
زمانی که مفعولشون یه عملی رو انجام می‌ده.
i heard the car arrived before i saw it.

3/ با افعال خاص مثل make/let/ do
let me stay at home.

4/ با ضمیر ربطی why(مخصوصا زمانی که می‌خواهین پیشنهاد بدین)
why wear a jacket when it’s sunny outside?
چرا هوا آفتابیه ژاکت پوشیدی؟

لینک زیر هم می‌تونه براتون مفید باشه.

7 پسندیده

ببخشید اگه ناراحت شدین فقط جنبه شوخی داشت.

شاید خوب باشه که یاد بگیرید ولی قطعا واسه مکالمه و حرف زدن نیازی نیست چون ساختار زبانشناس یادگیری از روی ناخودآگاهست

5 پسندیده

خیلی ممنون سحر جان … بهترین مطلبی بود که راجبه مصدر خوندم
لطف کردی , موفق باشید

2 پسندیده